วิทยาศาสตร์ เกี่ยวกับปัญหาของจริยธรรมทางวิทยาศาสตร์คือความคลาดเคลื่อนระหว่างแนวคิดของเมอร์ตัน กับความเป็นจริงเชิงประจักษ์ อันที่จริงไม่มีความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างการใช้จ่ายอย่างมีจริยธรรมกับรายได้ทางวิทยาศาสตร์ เนื่องจากการมุ่งสู่กฎทางศีลธรรมและผลิตภาพของบุคคลหรือความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์นั้นอันที่จริงแล้วไม่ขึ้นกับกันและกัน วิทยานิพนธ์ของเมอร์ตันเกี่ยวกับผลผลิตของศีลธรรมตามที่นักปรัชญาชาวเยอรมันกล่าว

ขัดแย้งกับสถานการณ์เชิงประจักษ์ ร๊อคทางวิทยาศาสตร์ไม่ได้มีประสิทธิภาพ แต่เป็นหน้าที่ที่เป็นตัวแทน หน้าที่ของจริยธรรมทางวิทยาศาสตร์ สปินเนอร์ตั้งข้อสังเกตว่า คือการจัดให้มีพื้นฐานทางสังคมและการเมืองสำหรับความชอบธรรมทางวิทยาศาสตร์ โดยทำได้โดยข้อเท็จจริงที่ว่าบรรทัดฐานทางศีลธรรมของนักวิทยาศาสตร์สนับสนุนความเชื่อที่ถูกต้องตามกฎหมายในความยุติธรรมของการดำรงอยู่ของวิทยาศาสตร์ในสังคม เป็นอาชีพและอาชีพ

ด้วยเหตุนี้ จึงไม่มีใครมองว่าความรู้ทางวิทยาศาสตร์เป็นหนทางสู่พระเจ้าอีกต่อไป เนื่องจากรากเหง้าทางศาสนาของการวิจัยหมดไปพร้อมกับการทำให้โลกของเราเป็นฆราวาส การทำให้ถูกต้องตามกฎหมายในตัวเองทางวิทยาศาสตร์จากพื้นฐานทางกฎหมายของตนเองกลายเป็นสิ่งสำคัญมากขึ้นในร๊อคของการวิจัย ดังนั้น สปินเนอร์สรุปวิทยาศาสตร์ต้องรวมถึงศีลธรรมด้วย ซึ่งการไม่เกิดผลไม่ควรสับสนกับความไร้ประโยชน์

วิทยาศาสตร์ไม่ได้อยู่ด้วยความจริงเพียงอย่างเดียว โดยทั่วไปตามที่นักปรัชญาชาวเยอรมันตั้งข้อสังเกต ร๊อคทางวิทยาศาสตร์กลายเป็นสิ่งที่น่าสมเพชทางศีลธรรมของแนวคิดทางวิทยาศาสตร์ที่ยอมรับกันโดยทั่วไป หน้าที่ที่เป็นตัวแทนและถูกต้องตามกฎหมายของร๊อคทางวิทยาศาสตร์นั้นไม่ถือเป็นเรื่องรองอย่างที่โรงเรียนสังคมวิทยาวิทยาศาสตร์ของเมอร์โทเนียน ได้สันนิษฐานไว้ก่อนแล้ว ในทางตรงกันข้ามสิ่งเหล่านี้ดูเหมือนจะมีความสำคัญมาก

เมื่อพูดถึงวิทยาศาสตร์ในฐานะปรากฏการณ์ทางปัญญาและสังคม ในฐานะอาชีพการพิจารณาวิทยาศาสตร์ในบริบททางสังคมทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับจริยธรรมของวิทยาศาสตร์ และแม้ว่าวิทยาศาสตร์จะแตกต่างจากการประหม่าในรูปแบบอื่นๆ แต่ไม่มีศีลธรรมคู่แต่ตามสปินเนอร์ก็เน้นที่กฎสองข้อ ดังนั้นบรรทัดฐานทางเทคนิคของระเบียบวิธีทางวิทยาศาสตร์จึงควบคุมการจัดการภายในของวิทยาศาสตร์ในฐานะวิชาชีพ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระบวนการวิจัย และบรรทัดฐานคุณธรรมของจรรยาบรรณทางวิทยาศาสตร์ทำหน้าที่เป็นทางการเมืองและการทำให้ถูกต้องตามกฎหมายภายนอกของการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ในสังคม อธิบายสถานะของวิทยาศาสตร์ในสังคมสมัยใหม่ สปินเนอร์แยกลักษณะแนวโน้มหลักสองประการของมันออก ในอีกด้านหนึ่ง ในสังคมสมัยใหม่กระบวนการของวิทยาศาสตร์ที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆกำลังเกิดขึ้นซึ่งทำให้เราสามารถพิจารณาว่าวิทยาศาสตร์เป็นผู้นำหลัก

จากปัจจัยต่างๆที่กำหนดลักษณะที่ปรากฏของอารยธรรมหลังสมัยใหม่ ในทางกลับกันมีความเกลียดชังมากขึ้นต่อวิทยาศาสตร์เหตุผลที่ควรค้นหาในความจริงที่ว่าตั้งแต่ครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 วิทยาศาสตร์กลับกลายเป็นว่าไม่สามารถให้เหตุผลทางศีลธรรมและควบคุมผลที่ตามมาของการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ทางการเมือง ความสำเร็จทางวิทยาศาสตร์ที่รู้จักกันดีซึ่งพบการแสดงออกในการตรัสรู้และความก้าวหน้าของความรู้ทางวิทยาศาสตร์ต้องเผชิญกับปัญหาระดับโลก

ในยุคของเราที่ไม่สมเหตุสมผลซึ่งเป็นผลมาจากการใช้วิทยาศาสตร์ที่ไม่มีเหตุผลในระดับหนึ่ง ดังนั้นข้อกล่าวหาต่อ วิทยาศาสตร์ ที่ได้ยินบ่อยขึ้นเรื่อยๆ ในปัจจุบันจึงค่อนข้างสมเหตุสมผล ชื่อเสียงที่ไม่ดี ของวิทยาศาสตร์และการขยายตัวของกระบวนการทำให้กิจกรรมชีวิตของเราเป็นวิทยาศาสตร์ตามสปินเนอร์ ก่อนที่ชุมชนวิทยาศาสตร์สมัยใหม่จะมีคำถามว่าวิทยาศาสตร์ควรอยู่ในรูปแบบการต่อต้านวิทยาศาสตร์

ความรับผิดชอบที่เพิ่มมากขึ้นของนักวิทยาศาสตร์มากขึ้นเรื่อยๆ จะเป็นคำตอบที่ดีที่สุดสำหรับแนวโน้มของวิทยาศาสตร์หรือไม่หากความท้าทายนี้เป็นที่ยอมรับ คำถามเกี่ยวกับจริยธรรมของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่ย่อมเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ซึ่งแตกต่างอย่างมากจากจริยธรรมของประเพณีทางวิทยาศาสตร์ครั้งก่อนๆ กล่าวอีกนัยหนึ่งกับการเปลี่ยนแปลงของประเพณีทางวิทยาศาสตร์ขั้นพื้นฐาน รูปแบบเดิมของจริยธรรมทางวิทยาศาสตร์ในอดีตและด้วยเหตุนี้

ร๊อคทางวิทยาศาสตร์ก็จำเป็นต้องเปลี่ยนเช่นกัน จริยธรรมทางวิทยาศาสตร์ในอดีตเช่นเดียวกับวิธีการถูกเรียกให้กำหนดกฎเกณฑ์สำหรับความรู้ทางทฤษฎีของโลก ดังนั้นจึงเป็นจรรยาบรรณของความรู้ไม่ใช่ของการกระทำ จริยธรรมดังกล่าวดีต่อความคิดสร้างสรรค์ทางวิทยาศาสตร์ และอย่างน้อยที่สุดก็เหมาะสำหรับกิจกรรมที่ไม่ใช่ทางวิทยาศาสตร์ หากจริยธรรมทางวิทยาศาสตร์แบบดั้งเดิมไม่ได้ไปไกลกว่าความรู้เชิงทฤษฎี มันก็เป็นไปตามที่จริยธรรมทางวิทยาศาสตร์ตลอดจน

วิธีการต้องรับประกันความก้าวหน้าสูงสุดของวิทยาศาสตร์ นี่หมายความว่าปัญหาพื้นฐานของจริยธรรมทางวิทยาศาสตร์ ปัญหาความรับผิดชอบของนักวิทยาศาสตร์ เกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ด้านความรู้ความเข้าใจของงานของพวกเขา เช่น คุณภาพของความรู้ทางวิทยาศาสตร์ จริยธรรมของความรู้ ความสำคัญของผลการวิจัยเพื่อความก้าวหน้าและการเติบโตของวิทยาศาสตร์ อย่างไรก็ตาม ไม่ควรกล่าวถึงผลพิเศษทางวิทยาศาสตร์ของการนำการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ไปใช้

นักวิทยาศาสตร์ที่ปฏิบัติตามเจตคติแบบดั้งเดิมนี้มีความห่างไกลทางการเมือง ทางกฎหมาย และเหนือสิ่งอื่นใด อยู่อย่างมีจริยธรรมจากความซับซ้อนของปัญหาเชิงปฏิบัติของจริยธรรมทางวิทยาศาสตร์ไม่มีหลักศีลธรรมที่กล่าวถึงข้างต้น ซึ่งเป็นเนื้อหาในแนวคิดของร๊อคทางวิทยาศาสตร์ของอาร์ เมอร์ตัน อย่างไรก็ตาม ตามสปินเนอร์ภายใต้กรอบของรูปแบบที่ทันสมัยของจริยธรรมทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งนำไปสู่ชีวิตโดยวิทยาศาสตร์หลังสมัยใหม่และอารยธรรม

ปัญหาความรับผิดชอบของนักวิทยาศาสตร์ควรถูกวางในแนวทางที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงและดีกว่าที่เคยเป็นมา และถึงแม้สถานการณ์ทางจริยธรรมในปัจจุบันจะเปลี่ยนไปแต่ยังทำไม่เสร็จ แก่นแท้ของจริยธรรมทางวิทยาศาสตร์แบบดั้งเดิมนั้น บีปาสกาลได้แสดงออกอย่างดีในช่วงเวลาของเขามาพยายามคิดให้ดี นี่คือจุดเริ่มต้นของศีลธรรม ข้อสรุปที่เหมาะสมจากการแก้ปัญหาความรับผิดชอบของนักวิทยาศาสตร์ ก่อนอื่นตามที่นักปรัชญาชาวเยอรมันควรเริ่มต้นด้วยการชี้แจง

คำถามเกี่ยวกับความรับผิดชอบ ตำแหน่งปัจจุบันค่อนข้างไม่แน่นอนและเป็นโมเสก ดังนั้น สปินเนอร์จึงพิจารณาว่าจำเป็นต้องสร้างความแตกต่างบางอย่างในการกำหนดคำถาม เพื่อที่จะสามารถเจาะลึกถึงแก่นแท้ของปัญหาของความรับผิดชอบภายในของนักวิทยาศาสตร์ต่อวิทยาศาสตร์ ปัญหาความรับผิดชอบทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวข้องกับคำตอบสำหรับคำถามต่อไปนี้ ความรับผิดชอบของนักวิทยาศาสตร์คืออะไร คำจำกัดความของแนวคิดความรับผิดชอบ

นักวิทยาศาสตร์รับผิดชอบอะไร เรื่องความรับผิดชอบ นักวิทยาศาสตร์รับผิดชอบใคร ผู้รับที่รับผิดชอบใครรับผิดชอบได้บ้าง ผู้รับผิดชอบจะวัดความรับผิดชอบอย่างไร มีหลักเกณฑ์อย่างไร เกณฑ์ความรับผิดชอบ นักวิทยาศาสตร์สามารถรับผิดชอบได้อย่างไร ประเภทของความรับผิดชอบ สามารถใช้วิธีใดได้บ้าง ควรดำเนินกิจกรรมใดบ้าง เพื่อดำเนินการรับผิดชอบในทางปฏิบัติ แบบปฏิบัติหรือกลไกความรับผิดชอบทางสังคม

บทความที่น่าสนใจ : ทันตแพทย์ ทันตแพทย์แนะนำสำหรับวิธีการรักษาสุขภาพของฟัน