สมาธิสั้น ไม่มีทารกที่เคลื่อนที่และมีเสียงดังใดๆที่สามารถนำมาประกอบกับเด็กซึ่งกระทำมากกว่าปก ในกรณีส่วนใหญ่ พฤติกรรมนี้เกิดจากอารมณ์หรืออายุ อย่างไรก็ตาม บางครั้งอาการกระวนกระวายใจ ความหุนหันพลันแล่น และกิจกรรมการเคลื่อนไหวที่เพิ่มขึ้นนั้น อธิบายได้จากกลุ่มอาการทางคลินิกของความผิดปกติของสมาธิสั้น ความผิดปกตินี้เริ่มต้นในวัยเด็ก และในบางกรณีสามารถคงอยู่ได้ตลอดชีวิต

สาเหตุของสมาธิสั้นในเด็ก เนื่องจากในโรคสมาธิสั้น กระบวนการกระตุ้นจะมีอิทธิพลเหนือกระบวนการยับยั้ง โครงสร้างของสมองที่รับผิดชอบต่อการกระทำที่มุ่งเป้าหมาย และการควบคุมความสนใจไม่ทำงานพร้อมกัน ส่งผลให้เด็กควบคุมพฤติกรรมและจดจ่อกับงานที่ทำได้ยาก ความผิดปกตินี้อาจเกิดจากสาเหตุหลายประการ ได้แก่ ภาวะแทรกซ้อนระหว่างตั้งครรภ์และการคลอดบุตร

เช่น ภาวะครรภ์เป็นพิษ การแท้งบุตรที่คุกคาม การคลอดเร็วหรือนาน การดื่มสุรา การสูบบุหรี่ ภาวะขาดออกซิเจน การคลอดก่อนกำหนด หรือการบาดเจ็บจากการคลอดบุตร โรคติดเชื้อ การบาดเจ็บที่กะโหลกศีรษะในวัยเด็ก สภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย มลพิษของสิ่งแวดล้อมธรรมชาติด้วยตะกั่ว ปรอท สารหนู แคดเมียม การขาดวิตามินและธาตุขนาดเล็ก ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนภายในครอบครัว

อาการของโรคสมาธิสั้นในช่วงทารกแรกเกิด ผู้ปกครองอาจได้รับการแจ้งเตือนจากสัญญาณ เช่น hไฮเปอร์โทนิกส์ของกล้ามเนื้อ อาเจียนบ่อย นอนหลับไม่สนิท ความตื่นเต้นง่ายเพิ่มขึ้น ความไวต่อแสงจ้า เสียงและสิ่งเร้าอื่นๆ บ่อยครั้งที่ ADHD ได้รับการวินิจฉัยในวัยก่อนวัยเรียนที่มีอายุมากกว่า ในเวลานี้ เด็กจำเป็นต้องมีความเป็นอิสระ สมาธิและการจัดระเบียบน้อยที่สุด

แต่เนื่องจากเหตุผลทางสรีรวิทยาที่เป็นกลาง เขาจึงไม่สามารถทำได้ เด็กที่มีสมาธิสั้นอาจปวดศีรษะ เหนื่อยเร็ว และมักอยากนอน ภาวะกลั้นปัสสาวะไม่ได้ ก็เป็นอาการทั่วไปเช่นกัน นอกจากนี้ ยังมีความล่าช้าในการพัฒนาจิต ปัญหาในการเขียน การพูด การอ่าน และการนับ ในเด็กที่เป็นโรคสมาธิสั้น เนื่องจากความตื่นตัวที่เพิ่มขึ้น

สัญชาตญาณในการดูแลตนเองจึงอ่อนลง ทำให้เขาได้รับบาดเจ็บ และตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายได้ง่ายขึ้น เกณฑ์หลักสำหรับกลุ่มอาการคือการไม่ตั้งใจ สมาธิสั้นและหุนหันพลันแล่น ความประมาท เด็กซึ่งกระทำมากกว่าปกไม่สามารถดึงความสนใจ จดจ่อกับเกมหรืองานได้ เขาเสียสมาธิได้ง่ายจากสิ่งเร้าภายนอก ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาทำงานผิดพลาด เป็นการยากสำหรับเขาที่จะศึกษาด้วยตนเอง

การขาดสติ หลงลืม ลาออกจากสิ่งที่เริ่มต้น และเปลี่ยนจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งได้อย่างง่ายดาย สมาธิสั้น เด็กที่เป็นโรคสมาธิสั้นมักมีอาการกระสับกระส่าย และไม่สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวได้ในสถานการณ์ที่ต้องการพฤติกรรมที่จำกัดมากขึ้น ตามคำบอกเล่าของแพทย์หรือในบทเรียน เด็กเหล่านี้จะกระโดดขึ้น วิ่ง หมุนตัว และพูดคุยอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดการระคายเคืองต่อผู้อื่น

พวกเขาไม่สามารถควบคุมพฤติกรรมของพวกเขาได้ บ่อยครั้งที่กลุ่มอาการนี้มาพร้อมกับความซุ่มซ่ามความอึดอัด ความหุนหันพลันแล่น เด็กซึ่งกระทำมากกว่าปกเป็นคนใจร้อนรีบทำงานให้เสร็จ และให้คำตอบซึ่งนำไปสู่ข้อผิดพลาด เป็นการยากสำหรับเด็กที่กระตือรือร้นมากเกินไปที่จะปฏิบัติตามกฎของเกม เขามักจะขัดแย้งกับเพื่อนและรบกวนพวกเขา

พ่อแม่ของเด็กที่มีสมาธิสั้นควรทำอย่างไร หากภาพทางคลินิกทำให้คุณระแวดระวัง คุณควรติดต่อนักประสาทวิทยาหรือจิตแพทย์เด็ก แพทย์อาจสั่งการศึกษาเพิ่มเติม หรือส่งต่อผู้ป่วยไปยังผู้เชี่ยวชาญที่แคบกว่า หากการวินิจฉัยได้รับการยืนยัน เด็กต้องการความช่วยเหลือ วิธีการแบบบูรณาการจะได้ผลดีที่สุด ตารางการนอนหลับที่เหมาะสม

โปรแกรมโรงเรียนที่เบาลง โภชนาการที่เหมาะสม การเดินกลางแจ้ง และการออกกำลังกายในปริมาณที่เพียงพอ นอกจากนี้ อาจจำเป็นต้องมีการประชุมกับนักจิตวิทยาและนักการศึกษา เด็กที่มีสมาธิสั้นไม่ควรอยู่ในที่พลุกพล่าน และมีเสียงดัง ทุกคนที่อยู่รอบตัวเด็ก รวมทั้งครูหรือผู้ดูแลควรตระหนักถึงการวินิจฉัย และดำเนินการในลักษณะที่ประสานกัน

วิธีหนึ่งในการจัดการกับ ADHD คือการใช้ยา ยาจะถูกกำหนดโดยแพทย์ ยาเหล่านี้อาจเป็นยานูทรอปิก แมกนีเซียมฯลฯ ในบางกรณีการนวดคอ หรือการบำบัดด้วยตนเองก็ใช้ได้ผลดี ผู้ปกครองของเด็กที่มีสมาธิสั้นควรอดทน ความสงบของคุณเป็นกุญแจสู่ความสงบของจิตใจของทารก แต่ในสภาพแวดล้อมที่ประหม่า อาการไม่สบายใจ จะยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น

การลงโทษและประณามก็ไม่มีประโยชน์เช่นกัน ไม่มีเจตจำนงชั่วร้ายในพฤติกรรมของเด็ก มีเพียงสรีรวิทยาเท่านั้น หากการกระทำของลูกชายหรือลูกสาวของคุณเป็นสิ่งที่ทนไม่ได้ ยอมรับไม่ได้ หรือเป็นอันตราย ให้ลองหันกลับมาสนใจพวกเขา การชมเชยและการมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในความสนุกสนาน จะรักษาความสนใจและเพิ่มผล สรรเสริญ รักและเชื่อในลูกของคุณ

นี่อาจเป็นคำแนะนำหลักสำหรับผู้ปกครองของเด็กที่กระสับกระส่าย จะสร้างความบันเทิงให้เด็ก ซึ่งกระทำมากกว่าปกได้อย่างไร เด็กทุกคนชอบที่จะเล่น นี่คือวิธีการรู้จักโลกสำหรับพวกเขา เด็กที่เป็นโรคสมาธิสั้นก็ไม่มีข้อยกเว้น พวกเขาชอบเคลื่อนไหวและมีเสียงดัง เราขอแนะนำให้คุณเริ่มต้นด้วยเกมที่มีกฎเกณฑ์ที่ชัดเจนและเรียบง่าย เมื่อพวกมันเชี่ยวชาญ มันก็จะเป็นไปได้ที่จะไปสู่สิ่งที่ซับซ้อนมากขึ้น

วิธีนี้จะช่วยให้เด็กค่อยๆ เรียนรู้ที่จะมีสมาธิกับเป้าหมาย และควบคุมการกระทำของเขาในทางนั้น อย่าลืมเล่นการต่อสู้ด้วยปืนฉีดน้ำ และในฤดูหนาว จัดให้มีการต่อสู้บนหิมะ ของเล่นกลางแจ้งจากแค็ตตาล็อกจะช่วยจัดระเบียบการเดินที่น่าสนใจและสนุกสนาน และคนที่อยู่ไม่สุขก็จะชอบนั่งรถเด็กเช่นบนสกู๊ตเตอร์ สำหรับเด็กเล็ก เกมที่มีกฎเกณฑ์ที่ชัดเจนในการเคลื่อนย้ายสิ่งของนั้นเหมาะสม

พยายามใช้ส่วนต่างๆของสมองในกระบวนการทำงานให้เสร็จ ปล่อยให้เด็กทำตามคำสั่งของคุณดังๆ ซึ่งจะทำให้เขารับมือกับความหุนหันพลันแล่นได้ง่ายขึ้น และไม่ลืมสิ่งที่เขาขอ วิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการบรรลุสิ่งที่คุณต้องการ และสนับสนุนเด็กที่มีโรคสมาธิสั้น คือการเปลี่ยนกิจกรรมที่น่าเบื่อให้กลายเป็นเกม การล้างจานจะน่าสนใจกว่ามากหากจานสะอาดแต่ละจานได้รับคะแนนชัยชนะ

และสำหรับ 10 คะแนน คุณจะได้รับเสียงหัวเราะและจั๊กจี้เต็มถุง! และการเรียนรู้ที่จะอ่านและนับจะสนุกยิ่งขึ้นขณะเล่นเกมกระดาน เกมอื่นๆสำหรับเด็ก ซึ่งกระทำมากกว่าปก พบความแตกต่าง เกมดังกล่าวช่วยในการเรียนรู้ที่จะเน้นความสนใจในรายละเอียด เงื่อนไขมีดังนี้ เด็กวาดภาพใดๆ และมอบให้กับผู้ใหญ่ เขาวาดรายละเอียดอย่างน้อยหนึ่งรายการ และส่งคืนภาพวาดโดยไม่แสดงทารก

หน้าที่ของเด็กคือค้นหาสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไป จากนั้นคุณสามารถสลับบทบาทได้ สโนว์บอล เกมพัฒนาความจำและความสนใจ ผู้เข้าร่วมเลือกหัวข้อทั่วไป เช่น พืช ผู้เล่นคนแรกตั้งชื่อคำที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้ ที่สองต้องทำซ้ำคำแรก และเพิ่มของเขาเอง คนที่สามพูดซ้ำคำพูดของผู้เล่นสองคนแรกแล้วเรียกตัวเอง เกมจะดำเนินต่อไปจนกว่าจะมีคนทำผิดพลาด ผู้แพ้ถูกคัดออกและเกม จะดำเนินต่อไปจนกว่าจะมีผู้ชนะเพียงคนเดียว

บทความอื่นๆที่น่าสนใจ : เนื้อเยื่อเกี่ยวพัน อธิบายเกี่ยวกับการจำแนกประเภทของเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน