โรคกาฬโรค การแพร่กระจายกาฬโรคมีอะไรบ้าง กาฬโรคเป็นโรคติดเชื้อร้ายแรงที่คุกคามสุขภาพของมนุษย์ โดยมีอัตราการเสียชีวิตสูงมาก ดังนั้นต้องป้องกัน แล้วมีวิธีแพร่ระบาดอย่างไร ดังนั้นต้องรู้เส้นทางการแพร่ระบาดเท่านั้น จึงจะป้องกันจากอาการได้ กาฬโรคเป็นโรคติดเชื้อที่ร้ายแรง ซึ่งส่วนใหญ่แพร่กระจายจากสัตว์สู่คน เป็นโรคที่เกิดตามธรรมชาติที่แพร่หลายในหมู่สัตว์

อาการทางคลินิก ได้แก่ มีไข้ อาการพิษร้ายแรง ต่อมน้ำเหลืองโต โรคปอดบวม ซึ่งมีแนวโน้มเลือดออก กาฬโรคมีโรคระบาดมากมายในประวัติศาสตร์โลก โดยมีผู้เสียชีวิตกว่า 10 ล้านคน ประเทศมีโรคระบาดหลายครั้ง และอัตราการเสียชีวิตก็สูงมาก วิธีการแพร่ระบาดของกาฬโรค สามารถแพร่เชื้อสู่คนได้ด้วยวิธีต่อไปนี้

โรคกาฬโรค ได้แก่ หมัดหนูมันถูกส่งโดยหมัดหนู ซึ่งเป็นวิธีหลักของการแพร่กระจายหมัดหนู การแพร่กระจายของมนุษย์ เป็นหลักของการแพร่กระจายของกาฬโรค การติดเชื้อทางเดินหายใจ สามารถแพร่กระจายผ่านละอองทางเดินหายใจ ผ่านการหายใจ การพูด การไอ มันแพร่กระจายในรูปแบบของ คนสู่คนโดยใช้ละออง และอาจทำให้เกิดการระบาดของโรคระบาดในมนุษย์

การติดเชื้อที่ผิวหนัง โดยการแพร่กระจายผ่านผิวหนัง ลอกผิวหนังและเนื้อของหนูที่เป็นโรค หรือสัมผัสหนอง เลือด หรือเสมหะของผู้ป่วยโดยตรง ทำให้เกิดการติดเชื้อผ่านบาดแผลที่ผิวหนัง การติดเชื้อในทางเดินอาหาร คนติดเชื้อจากการกินเนื้อปนเปื้อนที่ปรุงไม่สุก ที่มาของโรคระบาด แหล่งที่มาของการติดเชื้อกาฬโรคในมนุษย์คือ สัตว์ในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบ

สองคือ ผู้ป่วยโรคระบาด ส่วนใหญ่ไหลเวียนอยู่ในหนู ทำให้เกิดจุดโฟกัสตามธรรมชาติ หนูส่วนใหญ่เป็นสัตว์ฟันแทะ แหล่งที่มาหลักของโรคระบาดในมนุษย์คือ ชินชิลลาและหนูสีน้ำตาล ผู้ป่วยโรคระบาดทุกประเภท สามารถใช้เป็นแหล่งกาฬโรคในคนได้ ผู้ป่วยโรคปอดบวม สามารถขับเสมหะจำนวนมากได้ ดังนั้นได้กลายเป็นแหล่งแพร่เชื้อที่สำคัญ

แหล่งติดเชื้อหนู หนูหลายชนิดเป็นสาเหตุหลักของการติดเชื้อ และเป็นแหล่งกักเก็บโรค จึงพบว่า มีหนูมากกว่า 200 ตัวติดเชื้อ มีแหล่งการติดเชื้อในสัตว์ป่าอื่นๆ มีการพบว่า ลิงติดโรคระบาดภายใต้สภาพธรรมชาติ หมาป่าและพังพอนสามารถติดโรคระบาดได้ในหมู่สัตว์ดุร้าย เม่นเป็นสัตว์กินแมลง โรคระบาดของสัตว์เหล่านี้ สามารถเกิดขึ้นได้โดยบังเอิญ เมื่อโรคระบาดในหมู่สัตว์ฟันแทะระบาด

แหล่งที่มาของการติดเชื้อจากปศุสัตว์ เมื่อโรคระบาดของสัตว์ป่าแพร่ระบาด สัตว์เลี้ยงบางชนิดได้รับผลกระทบ เนื่องจากผู้คนต้องติดต่อกับสัตว์เลี้ยง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การกินสัตว์เลี้ยงที่ตาย และป่วยด้วยโรคระบาด พวกมันจึงกลายเป็นสาเหตุของโรคระบาดในมนุษย์ โรคกาฬโรค

แหล่งที่มาของการติดเชื้อของผู้ป่วย ผู้ป่วยกาฬโรคทั่วไป ผู้ป่วยติดเชื้อ ผู้ป่วยโรคปอดบวม นอกจากนี้ ในแง่ของเส้นทางการแพร่กระจาย การแพร่กระจายของแมลง การส่งผ่านอากาศ การติดต่อติดต่อ การแพร่กระจายของทางเดินอาหาร ล้วนเป็นเส้นทางของกาฬโรค ประเภทและอาการทางคลินิกหลักของกาฬโรค ระยะฟักตัวของโรคระบาดโดยทั่วไปคือ 2 ถึง 3 วัน

สำหรับผู้ที่ได้รับวัคซีนแล้ว ระยะฟักตัวจะเพิ่มขึ้นเป็น 9 ถึง 12 วัน ความต้านทานของร่างกายอ่อนแอ และระยะฟักตัวอาจสั้นลงเหลือหลายชั่วโมง สำหรับผู้ที่แข็งแรง ความรุนแรงในทางคลินิก ส่วนใหญ่จะมีอาการไม่รุนแรง ต่อม ปอด ยกเว้นประเภทไม่รุนแรง อาการเบื้องต้นของการเป็นพิษต่อระบบ

อาการของระบบเป็นพิษ เริ่มมีอาการอย่างรวดเร็ว เริ่มด้วยหนาวสั่นหรือมีไข้ อุณหภูมิร่างกายเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วถึง 39 องศาถึง 40 องศา ปวดหัวและปวดแขนขาอย่างรุนแรง บางครั้งคลื่นไส้ อาเจียน สติของผู้ป่วยจะเบลออย่างรวดเร็ว ใบหน้า และเยื่อบุลูกตาแน่นมาก เกิดการเดินเซเหมือนเมาสุรา ในเวลานี้ผู้ป่วยหมดแรงอย่างมาก ชีพจรและการหายใจเร่งขึ้น จังหวะการเต้นของหัวใจผิดปกติ

ความดันโลหิตลดลง ตับและม้ามขยายใหญ่ขึ้น บางครั้งผิวหนังและเยื่อเมือกมีเลือดชะงักงัน หรือมีเลือดออกใต้ผิวหนัง เลือดออกทางจมูก เลือดในปัสสาวะ เลือดออกในทางเดินอาหารเป็นต้น โรคระบาดสามารถป้องกันและควบคุมได้ การหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับสัตว์ที่ติดเชื้อ

วิธีการป้องกันโรคระบาด ควรควบคุมแหล่งที่มาของการติดเชื้ออย่างเคร่งครัด การจัดการผู้ป่วย หากพบผู้ป่วยต้องสงสัย หรือได้รับการยืนยันควรรายงานทันทีว่า เป็นสถานการณ์โรคระบาดฉุกเฉิน ในขณะเดียวกัน ควรแยกผู้ป่วยออกอย่างเคร่งครัด ห้ามมิให้มีการเยี่ยมเยียน และแลกเปลี่ยนกันระหว่างผู้ป่วย อุจจาระของผู้ป่วย ควรได้รับการฆ่าเชื้ออย่างทั่วถึง ผู้ติดต่อควรกักกันเป็นเวลา 9 วัน สำหรับผู้ที่ได้รับวัคซีน ควรขยายระยะเวลากักกันเป็น 12 วัน

บทความอื่นๆที่น่าสนใจ  โรคปอดบวม มีสาเหตุและปัญหาเกิดขึ้นได้อย่างไร