โรคหัด ภาวะแทรกซ้อนของโรคหัดมีอะไรบ้าง โรคหัดมีอาการแทรกซ้อนหลายอย่างเช่น ผื่นจะหายไปก่อน แต่อุณหภูมิร่างกายจะยังสูงต่อไป อาการทางระบบไม่ดีขึ้น หรืออาการดีขึ้นแล้วกำเริบ ควรพิจารณาภาวะแทรกซ้อน ภาวะแทรกซ้อนที่พบบ่อยที่สุดคือ หลอดลมอักเสบตีบ และมักพบในเด็กอายุระหว่าง 6 เดือนถึง 2 ปี อาการหลักคือ มีไข้สูงอย่างต่อเนื่องร่วมกับอาการไอ หายใจลำบาก หน้าและริมฝีปากช้ำ

หากเกิดภาวะดังกล่าว ควรไปโรงพยาบาลให้ทันเวลา โรคกล่องเสียงอักเสบเป็นภาวะแทรกซ้อนทั่วไปอีกชนิดหนึ่งของโรคหัด ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในเด็กอายุต่ำกว่า 2 ถึง 3 ปี โดยส่วนใหญ่จะปรากฏเป็นเสียงแหบ และเสียชีวิตเนื่องจากการสำลัก ภาวะแทรกซ้อนที่พบบ่อยอีกประการหนึ่งคือ โรคไข้สมองอักเสบ ซึ่งส่วนใหญ่เกิดขึ้นภายใน 1 สัปดาห์ หลังจากเริ่มมีอาการผื่นขึ้น และพบได้บ่อยในเด็กอายุต่ำกว่า 3 ถึง 4 ปี

การเกิดโรคไข้สมองอักเสบจากหัด โดยไม่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงของโรคหัด ส่วนใหญ่แสดงอาการเป็นไข้สูงและชัก อาเจียนและถึงขั้นโคม่า ภาวะแทรกซ้อนอื่นๆ ได้แก่ อาหารไม่ย่อยของทารก การขาดวิตามินเอ โรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบและหูชั้นกลางอักเสบ โรคหัดเป็นโรคติดเชื้อทางเดินหายใจเฉียบพลันที่พบได้บ่อยในเด็ก มักเกิดโรคติดต่อได้สูง

มีแนวโน้มที่จะแพร่ระบาดในพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่น ซึ่งไม่มีวัคซีนทั่วไป มีการระบาดทุกๆ 2 ถึง 3 ปี ไวรัสหัดเป็นพารามิกโซวิริดี ซึ่งแพร่กระจายผ่านละอองสารคัดหลั่งทางเดินหายใจ ในทางคลินิก มีลักษณะเป็นไข้ การอักเสบของระบบทางเดินหายใจส่วนบน เยื่อบุตาอักเสบ เม็ดสีแดงและมีเลือดคั่งบนผิวหนัง

โรคหัดเกิดจากจุดเยื่อเมือกบนเยื่อเมือกแก้ม และเยื่อเมือกคล้ายรำข้าวที่เหลือหลังจากผื่นลดลง มักมีความซับซ้อนจากโรคทางเดินหายใจเช่น หูชั้นกลางอักเสบ กล่องเสียงหลอดลมอักเสบ โรคปอดบวม โรคไข้สมองอักเสบ เยื่อหุ้มสมองอักเสบกึ่งเฉียบพลัน และภาวะแทรกซ้อนร้ายแรงอื่นๆ ขณะนี้ยังไม่มีการรักษาด้วยยาที่เฉพาะ

สาเหตุของโรคหัด ไวรัสหัดเป็นไวรัสอาร์เอ็นเอ ซึ่งมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 100 ถึง 250 นาโนเมตร ซึ่งมีผลทำให้เม็ดเลือดแดงแตก ไวรัสหัดมีโปรตีนโครงสร้าง 6 ชนิด ในช่วงระยะลุกลามและระยะผื่นขึ้น ไวรัสหัดสามารถแยกได้จากน้ำมูก เลือด และปัสสาวะ ไวรัสหัดมีซีโรไทป์เดียวและแอนติเจนที่เสถียร

ไวรัสไม่ต้านทานและไวต่อความแห้ง แสงแดดและอุณหภูมิสูง รังสีอัลตราไวโอเลต กรดเปอร์อะซิติก ฟอร์มัลดีไฮด์ กรดแลคติกและอีเทอร์สามารถฆ่าเชื้อไวรัสหัดได้ แต่ไวรัสสามารถอยู่รอดได้นานที่อุณหภูมิต่ำ มาตรการป้องกันโรคหัดมีอะไรบ้าง สามารถฉีดวัคซีนป้องกันโรคหัดได้

เด็กเล็กสามารถฉีดวัคซีนป้องกันโรคหัดได้ หลังจากผ่านไป 8 เดือน เพราะอัตราการป้องกันของการฉีดวัคซีน 1 ครั้งสามารถสูงถึง 90 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเวลาผ่านไป แอนติบอดีโรคหัดในเด็กบางคนที่ได้รับการฉีดวัคซีนอาจหายไปใน 4 ถึง 6 ปี ดังนั้น ผู้เชี่ยวชาญบางคน จึงสนับสนุนว่า ควรฉีดซ้ำที่เวลาประมาณ 4 ถึง 5 ปี

การฉีดอิมมูโนโกลบูลินเพื่อป้องกันการติดเชื้อ ผู้ป่วยที่อ่อนแอ ซึ่งอายุน้อยและอ่อนแอ สามารถฉีดอิมมูโนโกลบูลินภายใน 5 วัน เพื่อป้องกันโรคหัด หลังจากที่ได้สัมผัสกับผู้ป่วยโรคหัดแล้ว แต่ผลในการป้องกันของการฉีดอิมมูโนโกลบูลินสามารถคงอยู่ได้เพียง 2 เดือนเท่านั้น

ดังนั้นต้องควบคุมแหล่งที่มาของการติดเชื้อเพื่อป้องกัน ผู้ป่วยโรคหัดเป็นแหล่งเดียวของการติดเชื้อ ในกระบวนการแพร่เชื้อไวรัสหัด ส่วนใหญ่ผ่านละอองของผู้ป่วยโรคหัด ไอ จาม การพูดคุยและอื่นๆ ดังนั้น จึงจำเป็นต้องแยกผู้ป่วยโรคหัดให้เร็วที่สุด ควรล้างมือบ่อยๆ และสวมหน้ากากอนามัย ในการดูแลผู้ป่วย โรคหัด

ควรปิดกั้นเส้นทางการติดเชื้อเพื่อป้องกัน ไวรัสหัดเป็นเรื่องยากมากที่จะอยู่รอด หลังจากออกจากร่างกายมนุษย์ ตราบใดที่เสื้อผ้าของผู้ป่วยถูกแสงแดด ห้องของผู้ป่วยมีการระบายอากาศ และสัมผัสกับรังสีอัลตราไวโอเลต เพราะการแพร่กระจายของโรคหัดจะลดลงอย่างมาก ในขณะเดียวกัน ในช่วงฤดูระบาดของ โรคหัด ผู้ป่วยควรพยายามหลีกเลี่ยงการติดเชื้อข้ามสายพันธุ์ของไวรัสหัด เพื่อไปในที่สาธารณะให้มากที่สุด

ข้อควรระวังสำหรับอาหารของผู้ป่วยโรคหัด สามารถแนะนำให้ทานอาหารเบาๆ พักผ่อนให้มากขึ้น ต้องออกกำลังกายพอประมาณ

ควรกินผลไม้และผักสด ที่อุดมด้วยวิตามินมากขึ้น หรือทานวิตามินซี และวิตามินบี วิตามินบี 6 การกินอาหารที่เป็นด่างมากขึ้นเช่น องุ่น ชาเขียว สาหร่ายทะเล มะเขือเทศ งา แตงกวา แครอท กล้วย แอปเปิล ส้ม หัวไชเท้า ถั่วเขียวเป็นต้น

ควรหลีกเลี่ยงการกินอาหารคาว หากไม่มีสาเหตุที่เป็นไปได้ ให้พยายาม หลีกเลี่ยง อาหารที่ทำให้ระคายเคืองเช่น กุ้ง ปู หอยนางรม ปลาไหล ไก่ เนื้อวัวและเนื้อแกะ เห็ด หน่อไม้เป็นต้น เพราะอาหารเหล่านี้มักร้อนจัด ซึ่งสามารถส่งเสริมโรคนี้ได้ ห้ามรับประทานอาหารที่มีไขมันทอดเช่น ของทอด อาหารจำพวกย่าง ผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์รมควัน เครื่องในสัตว์ บัตเตอร์เค้ก ช็อกโกแลตเป็นต้น

อ่านบทความอื่นๆที่น่าสนใจต่อได้ที่  วิธีการรักษา ของลำไส้โดยไม่ผ่าตัดมีผลที่ดีหรือไม่